Siz Bu Hikayenin Neresindesiniz?
"Bende hiç tükenmez bir hayat vardı Kırlara yayılan ilkbahar gibi Kalbim hiç durmadan hızla çarpardı Göğsümün içinde ateş var gibi" ( Çocuklar Gibi şarkısından, söz: Sabahattin Ali) Hepimizin tükenemez bir hayatı vardı. Çocukluk, göğsümüzün içinde yanan hayat ateşini yönetebilme çabası değil miydi? Ve biz o ateşi idare edebileceğimiz sınır kadar büyütmüş ve bir süre çizdiğimiz sınıra yakın çizgilerde günlerimizi, haftalarımızı ve yıllarımızı devamlamışızdır. Sınır yaşamımızı sürdürme amacımızdır. Ne yazık ki çoğumuzun yeni bir güne başlama sebebi olan bireysel hayat ateşi (yol haritası) artık eskisi kadar heveslendirmemektedir kendisini ve ruhları uzun zaman önce sönük bir ateşe dönüşmüştür. Düşünelim, kişi yürüdüğü yoldan heyecan duymuyorsa hevesi, hedefi çoktan göreve dönüşmüşse niçin yoluna devam eder? Peki ya sizin kalbinizi ve kanınızı sıcak tutan yaşam ateşiniz? Sormak isterim size, ılık bir bedene sahip olmanızın ve ertesi güne uyanman...