Su'dan Sebepler (2.bölüm)

Perşembe
Su'dan Sebepler
Kafe/ Beşiktaş
-Denize bakınca artık gözyaşı görmüyorsundur umarım Tekin?
-Görüyorum ama bu kez mutluluktan Ece.
-Bu iyi.
-Bu iyi.
-Ben yine aynı şeyi görüyorum Tekin, ufuk çizgisinin verdiği sonsuzluk hissi ve tek renk.
-Mavi mi?
-Sonsuza kadar hem de...
-Güzel.
-Hem de çok.
-Ece,
-Efendim?
-Sence nerden geldik nereye gidiyoruz?
-Bence bunun bir önemi yok. Esas soru şu olmalı, geldik ve gideceğiz peki
-Nasıl hatırlanacağız?
-Evet ama bikaç insanın arkamızdan söyleyeceği birkaç cümleden çok daha fazlası olmalı, arkamızda ne bırakacağız? Bir hayır işi mi, topluma yön veren bir fikir mi? Örnek bir yaşanmışlık mı? Ne kalacak bizden geriye?
-Senden geriye koşulsuz sevgi ve affedicilik kalacağı belli Ece. Çocuk, yaşlı, doğa her şeyi seviyorsun ve koruyorsun. Sence benden geriye ne kalır Ece?
-Sakinlik, sessizlik, derinlik ve tesadüf kavramı. Erkekler ağlamaz diyenlere inat gözlerindeki derinlik...
-Erkekler ağlar, hem de sessizce ve böylece özgürce, ağlar, ağlamalı da.
-Ağlayacağına daha erken itiraf etseydin ya bana olan duygularını?
-Sen seni tamamen kaybetme ihtimalinin benim için yok oluş demek olduğunu bilemezsin, bunu hissedemezsin. Denize bakınca gördüğün tek rengin ve sonsuzluğun içinde ben var mıyım yoksa başkası mı içim o an nasıl ezildi bilemezsin.
-Bilirim çünkü ben de o gözyaşı ve uykusuzluk benim için değildir ama en azından sana arkadaş olarak destek olabilirim bununla yetinebilirim diye düşünmüştüm. Meğer o güne kadar ikimiz de boş yere ağlamışız Tekin.
-All is well if it ends well in the end. Demiş Shakespeare abimiz. Sonuca bakalım biz.
-Sonuç çok güzel :). Peki başka ne kalacak bizden geriye sence Tekin?
-Genç yaşta hayatı sorgulama ve anlamlandırma olgunluğu.
-Sence hayat hep aynı hayat mı yoksa her gelen bir şeyler ekleyip de mi ayrılıyor?
-Her gelen bir şey ekleyip terk ediyor, hiçbir şey katamasa, umarsamazlığını katıyor ve bazen bu bile birilerinin faydasına bir fikre dönüşebiliyor, hayatı senin benim gibi haddinden fazla ciddiye alanlara mesela...
-Hayat ciddidir ama Tekin, birileri eğleniyorken birileri ciddiye alan tarafta olmalı ve ikimiz de öğretmeniz, sorumluluk bizim için kaçınılmaz.
-Yeni nesiller bize emanet.
-Öyle.
-Ece,
-Efendim Tekin?
-Sence nefes almak nedir?
-Bunu farkındalıkla yapmaktır ve herşeye rağmen gayretle devam etmektir hayata.Sence?
-Senden önce refleks olarak, alışkanlık olarak yaptığım bir şeyken şimdi doya doya denizin tuzunu ferah ferah içimde hissetmeye dönüştü. Tüm hücrelerimle hayata bağlandım çünkü artık sen varsın.
:)
:)
-2.bölümün sonu-



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İçimden Bir Ses Kalk Çalış Diyor... Neyse sustu!

Mutluluk Pastası (Farabi'den Alıntılarla)

Bu Kutu Bildiğiniz Gibi Değil! (Kutu Filmi)