Kusurlarımızla Biz Çok Güzeliz! (Mary and Max Filmi)

      Merhaba. Bu hafta izlediğim film (Mary ve Max Filmi) öylesine yüreğime dokundu ki izlemeyen kalmasın istedim. Mesajı oldukça net bir film: Herkesin bir kusuru vardır, mükemmel insan yoktur ve hepimiz kusurlarımızla çok güzeliz.


     Konusu: Avustralya'nın çok da gösterişli olmayan bir mahallesinde yaşayan Mary, sorumsuz, ilgisiz ailesi ve içine kapanık, özgüvensiz hali nedeniyle yalnızlık çekmektedir. Ta ki tesadüfen New York'ta yaşayan Max Horowitz'in mektup adresini bulup onunla mektup arkadaşı olana kadar. Mary 8, Max 44 yaşındadır. Fakat dostlukları ne yaş farkına ne de mesafelere aldırmaktadır.

    Film bizi açıkça empatiye davet ediyor. Yalnızlık çeken, yaşadığı topluma uyum sağlamakta problem yaşayan insanların ne kadar çaresiz hissettiğini bir parça da olsa hissettirebiliyor film. Sonra birden şunu fark ediyoruz: Biz de filmde anlatılan insanlardan çok da farklı değiliz. Hangimizin özgüveni tam? Ya da hangimiz bir topluluk içinde kendimizi bütünüyle rahat hissediyoruz ki? Hiçbirimiz mükemmel değiliz. Bu nedenle kimseyi kusurlarından dolayı aşağı görmemeli ve buna izin vermemeliyiz. Biraz empatiyle dünya daha yaşanılabilir bir hale gelebilir, hepimiz için...


Yorumlar

  1. Beni de çok etkilemişti filmi seyrettigimde. Ben de tavsiye ederim herkese. Felsefi derinliği olan güzel bir film.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İçimden Bir Ses Kalk Çalış Diyor... Neyse sustu!

Mutluluk Pastası (Farabi'den Alıntılarla)

Bu Kutu Bildiğiniz Gibi Değil! (Kutu Filmi)